Om 11:30 – Bellingcat: Truth in a postruth World (2018) – Hans Pool
Kunnen we nog uitgaan van een waarheid, in deze tijden van nepnieuws en alternatieve feiten op alle niveaus? Bellingcat, een internationaal netwerk van gewone burgers en jonge computernerds, heeft een nieuwe methode ontwikkeld om dichterbij de waarheid te komen. De documentaire ging afgelopen najaar in première op het IDFA.
Om 13:15 – Eight Grade (2018) – Bo Burnham
Kayla Day zit in de tweede klas van de middelbare school. Ze heeft altijd haar telefoon bij de hand, in de hoop om online mensen te vinden die haar dagelijkse leven kunnen compenseren. Ze maakt YouTube-video’s gericht op andere adolescenten die soortgelijke problemen hebben: gevoelens van isolement, angst en onzichtbaarheid. Maar nadat ze zo gemakkelijk deze wijsheid en vertrouwen had verzameld toen ze haar (nauwelijks bestaande)
publiek toesprak, vindt Kayla het verlammend moeilijk om ze in echte situaties toe te passen.
Om 15.00 – Inception (2010) – Christopher Nolan
Dom Cobb (Leonardo DiCaprio) is een meesterdief, gespecialiseerd in het “stelen” van waardevolle geheimen in de droomstaat van een mens, wanneer de geest het kwetsbaarst is. Cobb is hierdoor een gewilde speler in de verraderlijke nieuwe wereld van bedrijfsspionage, maar dit heeft hem tegelijkertijd ook tot een internationale vluchteling gemaakt, wat hem alles kan kosten wat hij ooit lief had. Nu krijgen Cobb en zijn team van specialisten een nieuwe taak aangeboden. Een 'laatste' taak die ervoor kan zorgen dat Cobb zijn oude leven weer terugkrijgt. Deze taak is niet het stelen van een idee, maar het plaatsen van een idee. Als ze slagen, dan kan het de perfecte misdaad zijn. Maar er is ook een levensgevaarlijke vijand, iemand die altijd Cobb’s volgende zet lijkt te voorspellen…
Om 20.30 – Present.Perfect
Het westerse circuit van vloggers en YouTubers valt in het niet bij de miljardenindustrie die het Chinese live streaming in korte tijd is geworden. Meer dan 422 miljoen Chinezen hebben in 2017 regelmatig live filmpjes gedeeld.
Vreemd en extreem zijn bijzonder populair. Zoals een jongen die levende wormen eet of twee worstelaars gedoopt in natte verf. Kijkers leveren commentaar in de vorm van bullets en kunnen de anchors belonen voor hun optreden met virtuele cadeaus die in de echte wereld te gelde worden gemaakt. Regisseur Shengze Zhu volgde tien maanden lang een dozijn anchors. Uit meer dan 800 uur beeldmateriaal destilleerde zij een collectief portret van een generatie voor wie de online- en offlinewereld sterk verweven zijn geraakt. Zhu koos
niet voor de beroemdheden met tienduizenden volgers, maar juist voor de marginale types: een straatdanser met belabberd ritmegevoel, een verlamd meisje, een travestiet van middelbare leeftijd, een verveelde kraanmachinist. Ze leven vaak eenzame levens en live streaming is voor hen een welkome vorm van menselijk contact, onder meer met mensen die hen op straat zo voorbij zouden lopen. In het hengelen naar aandacht zijn
de anchors extreem openhartig, op het exhibitionistische af. De Chinese censor heeft inmiddels vaste greep op het fenomeen en duizenden virtuele showrooms zijn al gesloten. De rest censureert zichzelf. Live streaming is volstrekt apolitiek, maar de levens die worden gepresenteerd zeggen veel over de hedendaagse Chinese maatschappij en haar tekortkomingen.